De Engelmunduskerk is al minstens negen eeuwen het hart van Velsen-Zuid, de historische kern van het huidige Velsen. De geschiedenis gaat zelfs nog verder terug tot het jaar 720 toen in Velsen, mogelijk op deze plek, een houten kerk werd gesticht. Al 1300 jaar is deze plek in de regio Kennemerland van groot godsdienstig-en cultuurhistorisch belang. Dat blijkt onder andere uit de graven van vooraanstaande personen die eerder al zijn blootgelegd onder een, nu verdwenen, kapel van de Engelmunduskerk.
Deze archeologische publicatie geeft allereerst een overzicht van het archeologisch onderzoek dat is uitgevoerd in 1945, 1955 en tussen 1965 en 1968. De verschillende onderzoeken werden nooit uitgewerkt en zijn nu voor het eerst gebundeld. Het geeft een overzicht van wat we op basis van de fundamenten, grondsporen, begravingen en roerende vondsten over de oorsprong van de Engelmunduskerk te weten zijn gekomen. Bijzondere textielvondsten uit graven, waaronder een wollen babyjasje, geven daarbij inzicht in kleding en het grafritueel in de 17de en 18de eeuw. Uitgebreide aandacht krijgen de twee 14de-eeuwse graven van een man en een vrouw die al in 1967 werden blootgelegd onder een nu verdwenen kapel. Onder de ooit kleurrijke hardstenen grafzerk moesten wel hooggeplaatste personen begraven zijn. In de publicatie is het historisch, kunsthistorisch en fysisch antropologisch onderzoek beschreven dat nu definitief laat zien welk echtpaar in de Engelmunduskerk hun laatste rustplaats heeft gekregen: Willem I van Brederode en Hillegonda van Voorne.
Noord-Hollandse Archeologische Publicaties-10
|
